Zbliża się 1 listopada. Dla Polaków Święto Wszystkich Świętych kojarzy się przede wszystkim z odwiedzaniem cmentarzy i zapalaniem zniczy jako symbol pamięci o tych, których już z nami nie ma. Jest to czas zadumy, nostalgii.
Pozwala nam wyciszyć się i przemyśleć wiele spraw. Wspominamy bliskich, często poddając się refleksji. W tym czasie wielu Polaków, również mieszkających za granicą, stara się odwiedzić rodzinne strony, aby móc odwiedzić groby.
Święto Wszystkich Świętych ma długą historię. Obchodzono je już w XII wieku, ale co ciekawe wcale nie 1 listopada, a 13 maja! Głównym celem tego święta było i jest oddawanie czci męczennikom, świętym znanym i tym mniej znanym. Sposób przeżywania tego święta jest głęboko zakorzeniony w naszej tradycji narodowej, jak i religijnej.
Dopiero od niedawna dostrzec można (w większych miastach w Polsce), że ludzie zaczynają świętować ten czas w inny sposób, czerpiąc z tradycji Celtów. Halloween najhuczniej obchodzą Amerykanie, Kanadyjczycy, Brytyjczycy i Irlandczycy. Jest to święto wiedźm. Najbardziej widocznym motywem przewodnim jest element grozy i strachu. Przejawia się on zarówno w dekoracjach, jak i kostiumach. Na ulicach najczęściej można spotkać wampiry, zombi, duchy i czarownice. Wszystko odbywa się w atmosferze śmiechu i wesołej zabawy.
Bardzo popularnym zwyczajem w Halloween jest zabawa „cukierek albo psikus”. Najmłodsi chodzą po okolicy i zbierają od mieszkańców cukierki, kiedy ktoś im nie da cukierka, wtedy organizują im jakiś psikus. Celtowie wierzyli, że w tym dniu zaciera się granica między światem ludzi zmarłych i żywych.
Charakter obu świąt jest inny, co pokazuje nam, jak bardzo jesteśmy różnorodni. Jedno jest pewne. Każdy z nas jest w stanie znaleźć sobie swój własny, indywidualny sposób na obchodzenie tego czasu.
