Wszystkich Świętych to dzień, który kojarzymy z wizytami na grobach naszych bliskich zmarłych. Ten dzień pełen jest zadumy i refleksji nad kruchością życia ludzkiego. Czy wiesz, skąd wzięła się tradycja obchodzenia tego katolickiego święta i jaka jest jego historia?

Na początkach chrześcijaństwa nie było miejsca na oddawanie czci komukolwiek lub czemukolwiek poza jedynym Bogiem. Obawiano się bowiem bałwochwalstwa. Dlatego też nie wspominano zmarłych tak, jak robimy to obecnie, gdyż mogłoby to oznaczać złamanie pierwszego przykazania. Nie czczono również świętych (bo zgodnie z Tradycją Kościoła Katolickiego, 1 listopada to dzień poświęcony świętym katolickim, zaś naszych bliskich zmarłych powinniśmy wspominać dopiero dnia następnego, czyli 2 listopada).

Wraz z rozwojem religii zmieniał się pogląd na czczenie innych postaci niż tylko jedyny Bóg Ojciec. Wierni zaczęli budować kościoły na cześć Matki Boskiej. Powstały wówczas pierwsze modlitwy do Maryi, ustanowiono pierwsze święta, podczas których oddawano Jej cześć.

Historycy Kościoła uważają, że mniej więcej w tym samym czasie pojawił się również kult św. Michała Archanioła.

Ponadto zaczęto czcić męczenników — miało na to wpływ prześladowanie chrześcijan. Wraz z rozwojem kultu świętych ustanowiono dzień, którym oddawano im cześć. Uważa się, że dzień Wszystkich Świętych, obchodzony od samego początku 1 listopada, pojawił się najpierw w Anglii (VIII wiek) , a potem rozprzestrzenił w całej Europie i na świecie. Od tamtego czasu święto stało się jednym z ważniejszych w Kościele Katolickim.

Teologia uczy, że kult świętych, których uznaje się za „reprezentantów” samego Boga, jest formą oddawania czci samemu Stwórcy, przy czym różne postacie znajdują się w hierarchii świętości na różnych poziomach. Najważniejsza jest Matka Boska, tuż za nią św. Józef i Jan Chrzciciel, a dalej Apostołowie i święci lokalni.

2 listopada, określany mianem Dnia Zadusznego, nazywany jest prawidłowo Wspomnieniem Wszystkich Wiernych Zmarłych. Wspomnienie to wprowadził opat zakonu w Cluny we Francji, św. Odilon (Odylon) w 998 roku. Idea bardzo szybko rozpowszechniła się w Europie Zachodniej, a w XIII wieku zwyczaj wspominania zmarłych 2 listopada był już praktykowany przez wszystkich wiernych należących do Kościoła Rzymskokatolickiego.

Zgodnie z Tradycją, 2 listopada wspominamy i modlimy się przede wszystkim za tych zmarłych, których dusze pozostają w czyśćcu. Tego dnia i przez cały kolejny tydzień żyjący wierni mogą uzyskać i ofiarować odpust zupełny, aby pomóc duszom czyśćcowym.