Urodził się w 1833 roku w bogatej rodzinie zajmującej się transportem towarów. Charles Henry Wilson nie poprzestał jednak na rozwijaniu firmy, którą otrzymał razem ze swoimi braćmi w spadku. Szybko zaangażował się w życie polityczne, pomagając miastu rozwijać się. 

Już w wielu 17 lat został menadżerem w rodzinnej firmie. Zarządzał nią z pomocą braci — młodszego Arthura i starszego Davida. W 1869 roku ich ojciec zmarł. Od tego czasu bracia musieli być już zupełnie samodzielni.

Z racji dobrego pochodzenia Charles Wilson mógł poślubić w 1871 roku Florence Jane Helen Wellesley, spokrewnioną z księciem Duke of Wellington. Parze urodziła się piątka dzieci. Mimo obowiązków rodzinnych, przyszły polityk nie przestawał angażować się w firmę. Dzięki jego staraniom Thomas Wilson and Sons stała się największą firmą spedycyjną na świecie (dopiero w 1903 roku spadła z tej pozycji). Już w latach 90. XIX wieku Thomas Wilson and Sons rozwijała się tak szybko, że gdyby przeliczyć ówczesne dochody firmy na dzisiejsze pieniądze — wyszłoby 270 milionów. Znaczenie firmy dla lokalnej gospodarki było tak duże, że szybko zaczęto mówić: „Hull is the Wilson Line and Wilson Line is Hull” — Hull to Wilson Line, a Wilson Line to Hull. Bracia inwestowali w mieście mnóstwo pieniędzy, dzięki czemu mogło ono szybko i dynamicznie się rozwijać.

W 1874 roku Charles Wilson został mianowany członkiem brytyjskiego parlamentu z ramienia partii liberalnej. W 1885 roku ponownie otrzymał funkcję posła (reprezentował okręg Hull West). Karierę parlamentarzysty Charles Wilson zakończył dopiero w 1906 roku, kiedy zdecydował się poprzeć swego syna w walce o to samo stanowisko. Skutecznie.

Oznacza to, że Charles Wilson reprezentował miasto w parlamencie przez całe 32 lata!

Pomimo dbania o karierę polityczną, firma Wilson Line nie przestawała inwestować. Pod koniec XIX wieku i na początku XX świadczyła już usługi spedycyjne zarówno drogą morską (statki), jak i lądową (kolej).

W 1901 roku bracia Artur i Charles Wilson zrozumieli, że nie mają już jednak sił do dalszego prowadzenia firmy. Wiedzieli też, że żaden z ich synów nie chce przejąć schedy i rozwijać Wilson Line. Dlatego wycofując się, mianowali Oswalda Sandersona dyrektorem zarządzającym.

Charles Wilson nie zszedł jednak zupełnie ze sceny politycznej. Nawet w 1906 roku, kiedy przestał brać udział w obradach parlamentu, otrzymał tytuł i funkcję Baron Nunburnholme of Kingston upon Hull.

Zmarł w 1907 roku, zupełnie nagle. Za jego zasługi dla miasta postanowiono wybudowac mu pomnik, który odsłonięto w 1913 roku. Pomnik Charlesa Wilsona znajduje się obok Guildhall na Starym Mieście w Hull.