Podobnie jak wiek XVIII, także następne stulecie przyniosło dynamiczny rozwój miasta i wzrost populacji. W 1801 roku liczba mieszkańców Hull wynosiła około 22 tys., a to czyniło z niego sporą aglomerację. 

Mieszkańców Hull wciąż jednak przybywało – w 1901 roku populacja miasta liczyła już ponad 200 tys. osób! Rodziło to pilną potrzebę rozwoju infrastruktury i rozbudowy miasta, dlatego też zdecydowano się zniszczyć pozostałe części murów otaczających osadę i wybudować nowe drogi. W ten sposób w 1813 roku powstały Wellington Street, Pier Street oraz Nelson Street. W XIX pobudowano także wiele nowych domów – przede wszystkim w dzielnicach North i South Myton oraz Sculcoates.

Wzrost miasta wymuszał także na jego władzach rozwój portu, z którego wypływało coraz więcej statków. W 1809 roku wybudowano zatem Humber Dock, a 20 lat później także Junction Dock.

W mieście powstawały ponadto zupełnie nowe, bardzo potrzebne instytucje – w 1804 roku władze ufundowały miejsce, w którym ciężko chorzy mogli za darmo odbierać niezbędne medykamenty. Kilka miesięcy później otworzono w Hull także pierwszy zakład dla osób chorych umysłowo.

Chociaż wiek XIX to czas, w którym połowy wielorybów nie były już tak popularne (ostatecznie wielorybnicy przestali organizować wyprawy w kierunku północnym w 1860 roku), to miejscowa stocznia prosperowała bardzo dobrze. Produkowano w niej przede wszystkim kutry rybackie pływające po okolicznych morzach.

Wiek XIX to czasy industrializacji, polegającej na powolnych zmianach zachodzących w społeczeństwie pod wpływem coraz większej mechanizacji pracy. Industrializacja nie pozostała bez wpływu na Hull – w XIX wieku powstały tu pierwsze fabryki, w których produkowano tkaniny bawełniane. Zrodziło to konieczność rozbudowania dotychczasowej sieci połączeń kolejowych – pociągi często wykorzystywano do transportowania towarów drogą lądową. W 1840 roku powstało połączenie kolejowe między Hull a Leeds. W 1885 roku monopol spółki North Eastern Railway na przewozy kolejowe w okolicy został ostatecznie złamany, co pchnęło dalszą rozbudowę infrastruktury do przodu.

Władze miasta zadbały o potrzeby mieszkańców organizując przestrzeń publiczną w taki sposób, by była jak najbardziej przyjazna społeczeństwu. W 1860 roku otworzono pierwszy publiczny park – Beverley Park (już 25 lat później powstał kolejny – West Park). W 1822 roku wprowadzono oświetlenie gazowe na ulicach miasta (zastąpiło ono dotychczas stosowane lampy, włączane tylko w okresie zimowym). Pod koniec XIX w Hull powstało także pierwsze miejsce, w którym wytwarzano energię elektryczną, ale ta nie była jeszcze w powszechnym użyciu.

Mieszkańcy naszego miasta mogli w XIX wreszcie poczuć się bezpiecznie – w Hull w XIX wieku pojawiły się patrole policyjne strzegące spokoju na ulicach. W mieście zaczęła także działać ochotnicza straż pożarna (zastąpiona profesjonalną jednostką dopiero w XX stuleciu).

Wiek XIX to czas rozwoju szkolnictwa – w mieście ufundowano w tym wieku szkołę artystyczną School of Art (1861) oraz Szkołę Techniczną Technical School (1894).

Hull urosło w siłę. W 1897 roku oficjalnie nadano mu rangę „city”, a nie „town”, jak wcześniej. T przełomowy moment w historii naszego miasta.