Franciszek Malik, pseudonim Piorun, urodził się 6 marca 1912 roku we wsi Bażanówka koło Sanoka. Zmarł natomiast 24 sierpnia 2006 roku w Wielkiej Brytanii, jako kapitan Wojska Polskiego.
Rodowód Franciszka Malika
Rodzicami Franciszka byli Andrzej i Karolina, z domu Surowiak. Ukończył on szkołę ludową w Bażanówce, a następnie szkołę powszechną w Jaćmierzu. Od roku 1924, młody Franek uczęszczał do Gimnazjum Męskiego imienia królowej Zofii Holszańskiej w Sanoku. Tutaj zdał maturę. W roku 1936 ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie. Został zaraz po jej ukończeniu, awansowany do stopnia podporucznika w Korpusie Oficerów Piechoty ze starszeństwem.
Wybuch najstraszniejszej z wojen
Po wybuchu II wojny światowej, podczas toczącej się na naszych ziemiach wojny obronnej, Malik był dowódcą 9. kompanii strzeleckiej III batalionu 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. Po klęsce wojny obronnej, Franciszek Malik powrócił do Bażanówki, lecz będąc już wcześniej ostrzeżony przez przyjaciela, ukrywał się, do połowy października 1939 roku, kiedy to został aresztowany przez NKWD. Został on wkrótce skazany na trzy lata łagru. Wywieziony na daleki wschód ZSRR, był osadzony w obozie pracy Małoszujka w obwodzie archangielskim.
Układ Sikorski- Majski
Po układzie zawartym między Polską a ZSRR, Franciszek Malik został zwolniony z obozu w sierpniu 1941 roku. Już tego samego roku, wstąpił on do Polskich Sił Zbrojnych. Został dowódcą 1 kompanii 13 Pułku Piechoty w 5 Dywizji Piechoty. Podczas trwającej ewakuacji na Bliski Wschód, zdobywał kolejne umiejętności przyszłego dywersanta W 1943 roku, a następnie został awansowany do stopnia porucznika.
W stopniu kapitana
Na terenie Włoch, Franciszek Malik został przeszkolony w dywersji i już w dniu 14 lutego 1944 roku, otrzymał awans na kapitana. Od tej pory posługiwał się pseudonimem Piorun. Został przerzucony do Polski w ramach operacji lotniczej o kryptonimie „Jacek 1″. Zrzutu skoczków dokonano na obszarze placówki „Solnica”, w okolicach Grodziska Mazowieckiego. Dnia 1 sierpnia 1944 roku, tuż po przybyciu do Warszawy, zastał ich wybuch powstania warszawskiego.
Walcząc o Warszawę
W początkowym okresie powstańczych walk, Malik został mianowany zastępcą dowódcy odcinka taktycznego „Litwin”, położonego w dzielnicy Śródmieście. Brał on tam udział w zdobywaniu Małej Pasty. Po tym, jak został ciężko ranny Romuald Radziwiłłówicz, Franciszek Malik został mianowany dowódcą batalionu Zaremba -Piorun.
Życie w stalagu
Po kapitulacji powstania warszawskiego, Piorun został wzięty do niewoli pod numerem jenieckim 102679. Został on osadzony w stalagu w Lamsdor, a następnie w Lubece. Dnia 2 maja 1945 roku, uwolniły go wojska alianckie. Po zakończeniu II wojny światowej, był oficerem Polskich Sił Zbrojnych na zachodzie. Tutaj też, ukończył kurs przygotowawczy do Wyższej Szkoły Wojennej, który sprawił, że Malik otrzymał tytuł oficera dyplomowanego i stopień majora.
W Wielkiej Brytanii
Dnia 22 lipca 1948 roku, w obliczu narastającego reżimu komunistycznego w Polsce, Franciszek Malik zrzekł się wszelkich obowiązków. Osiadł na stałe w Wielkiej Brytanii. Początkowo zamieszkał w obozie Burton, gdzie przez lata był nauczycielem w szkole sobotniej. Pełnił on funkcję honorowego prezesa zarządu obozu. Następnie zamieszkiwał w Loughborough, gdzie w roku 1974 otrzymał obywatelstwo brytyjskie.
Pisał on w listach do przyjaciół w Polsce, że kocha swoją Ojczyznę nad Wisłą, ale też kocha tę, w której nie ma chorego komunizmu.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
