Od kiedy zaczęłam ogłaszać swoje usługi jako „akredytowana childminder” w środowisku polonijnym, otrzymuje wiele zapytań, które świadczą o tym, iż istnieje spora luka w świadomości naszego społeczeństwa, dotycząca rodzajów opieki nad dziećmi w Wielkiej Brytanii.

System „childcare” na Wyspach jest dużo bardziej rozwinięty niż w Polsce i od lat funkcjonują w nim zawody, którym przypisane są konkretne obowiązki i kwalifikacje. W naszym ojczystym języku trudno znaleźć właściwe tłumaczenie. Chyba czas poszerzyć rodzime słownictwo o kilka kolejnych rzeczowników, odnoszących się do opieki nad dziećmi.

Oznacza to, że czego innego należy spodziewać się od niani (nanny), a czego innego od childminderki (childminder) czy babysiterki (babysitter). Jest to istotne tak samo, jak przykładowe różnice pomiędzy kierowcą autobusu a taksówkarzem. Obaj wożą pasażerów, z miejsca A do miejsca B, natomiast zakres ich obowiązków i kompetencji jest całkiem inny.

Wszystkie te profesje łączy rejestracja w Ofsted (odpowiednik polskiego Kuratorium Oświaty). Świadczenie opieki nad dziećmi, bez owej rejestracji, jest łamaniem prawa, zarówno przez osobę, która takie usługi świadczy, jak i przez tych, którzy z opieki korzystają. (To również ciekawy i szeroki temat, który opiszę w osobnym artykule).

Rodzaje opieki nad dziećmi w Anglii, w uproszczeniu, poza żłobko-przedszkolem (nursery) przedstawiają się następująco:

– Niania (nanny) to osoba opiekująca się dzieckiem i mieszkająca razem z nim i jego rodzicami.

– Babysitter to ktoś kto przychodzi „posiedzieć” z dzieckiem, w jego domu, najczęściej w godzinach wieczornych.

– Childminderka (childminder), opiekuje się dziećmi oraz prowadzi z nimi określone zajęcia, w swoim, uprzednio do tego przygotowanym, domu. Często, choć nie jest to obowiązkowe, przygotowuje dzieciom posiłki. Otrzymanie uprawnień (Certificate of registration) do prowadzenia takiej działalności wymaga szeregu kursów: miedzy innymi Pediatrycznego Kursu Pierwszej Pomocy, kursów Higieny i Zdrowego Środowiska, Ochrony i Bezpieczeństwa Dzieci; konieczne jest również wypełnienie kilkudziesięciu stron deklaracji medycznej, na podstawie której lekarz pierwszego kontaktu (GP) wystawia, bądź nie, zezwolenie do pracy w charakterze childminder. Ponadto wszyscy mieszkańcy domostwa zarejestrowanego pod działalność muszą być również zgłoszeni do Ofsted; jeśli mają więcej niż 16 lat wymaga się od każdego z nich dokumentów potwierdzających nieskazitelną historię kryminalną (Disclosure & Barring Service Certificate).

Miejsca, gdzie childminderka pracuje z dziećmi (najczęściej wszystkie pomieszczenia w domu/mieszkaniu plus ogród, jeśli jest, park itp.), muszą być przygotowane i sprawdzone pod kątem norm bezpieczeństwa (risk assessment).

Od strony dydaktycznej natomiast, childminderka musi posiadać kierunkowe wykształcenie i kształcić dzieci według tego samego programu (Early Years Fundation Stage), który obowiązuje w przedszkolach: obserwować rozwój dzieci, planować i organizować zajęcia, prowadzić ewidencje etc. Ma też ograniczenia pod względem ilości dzieci, z którymi może pracować: na jedną childminder (lub jednego, panowie również się tym zajmują, choć znacznie rzadziej) przypada maksymalnie sześcioro dzieci poniżej ósmego roku życia, w tym tylko troje może mieć mniej niż pięć lat, a wśród nich jedynie jedno mniej niż rok. Przekroczyć tę ilość dzieci można w sytuacji, kiedy pojawia się rodzeństwo, trzeba jednak wystąpić o zgodę do Ofsted. Ponadto, childminderka może zatrudniać maksymalnie dwie osoby, w charakterze asystentów/-ek, wówczas ilość podopiecznych odpowiednio się zwiększa. Childminderka prowadzi działalność gospodarczą, płaci podatki i ubezpieczenia oraz różne roczne opłaty licencyjne. Często zaprowadza i odbiera dzieci z lokalnych szkół czy przedszkoli (dropping off, picking up), ale nie jest to konieczne. Zależy to od oferty usług oraz od potrzeb klientów. Jakość prowadzenia takiej działalności jest regularnie monitorowania przez Local Authority, w przypadku Hull, jest to Hull City Council oraz kontrolowana przez wspomniany wcześniej Ofsted.

Wszystkie placówki oświatowe, w tym również działalność childmininderki, są oceniane przez Ofsted. Opinie te (Ofsted report) są publikowane i jawne. Po ocenie z raportu, wiadomo, jakiej jakości usług możemy się spodziewać.

Childminderka pobiera opłaty za swoje usługi, podpisuje kontrakty z rodzicami/opiekunami, wystawia dowody opłat. Wszelkie aspekty działalności ma przemyślane i podobnie jak szkoły, czy przedszkola, opisane (Polices and Procedures).

Childminderka z najlepszymi kwalifikacjami i dobrą opinią z Ofsted (accredited childminder) może świadczyć szczególny rodzaj opieki dydaktyczno-wychowawczej dla niektórych dwulatków oraz dla wszystkich 3 i 4-latków, do 15 godzin darmowych w tygodniu (Free Funding). Rodzice dzieci maja wybór, mogą posłać dziecko do przedszkola, szkoły, childminderki albo nawet połączyć dwie placówki, o ile jest to możliwe z punktu widzenia dostępności miejsc.

Kontakt do childminderki/a, podobnie jak do przedszkola, czy szkoły, jest zawsze dostępny poprzez komórkę Local Authority (www.hullcc.gov.uk), tzw. Family Information Service i jest darmowy.

Andżelika Durda,
Little Amigos Childcare Services w Hull